Not loving Vegas

Ito ang tunay na gates of hell. Mainet pa sa Pilipinas.  Parang may hair dryer na nakatutok sa akin habang nasa labas ako at naglalakad. Buti na lang ang lecture ay sa loob din mismo ng hotel na tinutuluyan ko. Wiz ko keri maglakad sa disyerto. Sa lobby rin ng hotel na tinutuluyan ko, ang dami nang mga burdado (mga taong puno ng tattoo ang katawan) at mga mukang hindi naliligo ng ilang buwan. Eww! They don’t look like they wash their hairs. Kadiri talaga. May convention ata ng tattoo at body piercing dito. Ang daming turista, iba-iba ang salita. Maraming white supremacist na akala ata ay di namin naiintindihan ang lenguwahe nila kaya keri lang sila sa pagtuya sa amin. E di gulat lang nila nung nag English kami then switched back to tagalog sabay hagalpakan ng tawa! Nyahahah!

For all its activities, Las Vegas is a sad place for me. Imagine, dito sila nagpuputa to have fun, ibig sabihin masaya na sila na masugal, kumain ng endless buffet, at manuod ng sari-saring palabas (syempre di kasali dito ang sho ni Celine Dion noh!). Ito nga ang gates of hell, gluttony, sloth and envy are all over.