on with the adventure to the east coast..

at syempre pa, dahil na nuknukan ng mahal ng airplane fare nung time na andun ako sa tate dahil nag srping break, look ako for ways to save on fares.. e wala naman piso fare dun..kaya i need to wait for two weeks para makakuha ng mura-murang tiket to the east coast.. buti na lang at ang husbandry ng aming friendship ay nag offer na kupkupin kami sa kanyang tinutuluyan sa Virginia which is only one train ride away from Washington D.C..

so habang asa LA kami ay may I hiram da computer and internet axess.. pati na rin printer to print my tickets ... nadiscover ko ang jet blue airlines, unlimited snacks and colas plus pwede mo na piliin ang upuan mo via internet .. in fairness mas okay yun kesa sa southwest airlines na unahan sa upuan.. kaya lang yung flight namin from vallejo to boston, matagtag ang eroplano.

so eniwey, nag umpisa ang adventure to DC via oakland airport.. teka before that, me kinailangan kami i meet sa Oakland na pinay na self made millionaire.. so get together muna kami sa isang seafud buffet restaurant 3 hours before our scheduled flight...e pambihira naman, buffet nga ang kainan e di naman ako makabalik sa buffet spread kasi i have to be polite and listen to the millionaire's story on how she got there..chorvaluh, eklabu.. so in short hindi ko na maximize ang buffet...dahil 2 hours before the flight dapat naka check in na di ba??

so anyway, on with the story..so check in pa lang ng mga bags, nakatikim na si Z ng descrimination from the itims.. kasi ako walang kahirap-hirap na nakapagcheck-in. ni hindi pinatanggal ang lock ng aking bagahe..pero si Z, initerview na at initerogate kung me dala sya deadly weapon of mass destruction, *which she answered of course none* e pinatanggal ang padlock ng kanyang bagahe dahil hindi daw iyon airline certified.. e pareho lang kaya kami ng lock na gamit..me tatak na YALE. so during the course of the trip, nangangarag sya kung binuksan ang bagahe nya o hindi...

so ang flight is from oakland to boston then boston to dulles airport.. lesson learned, hindi na ako magco connecting flight sa boston airport!! nakakalito..ang gulo ng numbering nila.. dito ko naranasan kung paano maging contestant sa amazing raze pramis... paglabas ko ng terminal from our plane me 1 hour to kill pa dapat to get to the connecting plane.. awa ng juice, asa other side of the airport ang terminal nung connecting flight..naawa siguro ang supervisor ng jet blue, pinasamahan kami dun sa isang staff to the correct gate.. e hanep tumakbo yung gerlah, e di takbo din kami.. kasi mag sesecurity check pa daw, baka maiwan kami ng plane..o di bah, celebrity status agad kasi pinapanuod kami ng mga katauhan.. buti na lang at nag check in kami ng mga bagahe..

pagdating ng dulles airport, mabait naman ang mga lolang nag ma man ng information desk at tinuruan kami kung saan maghihintay ng bus papuntang virginia..

buti na lang na research ko sa internet na dapat exact fare ang dala.. e pucha naman ang bus duon, ang taas ng overhead bin na agayan ng maleta, di ko naman pwde ilagay sa lapag kasi sisikip.negra pa naman ang driver at wiz helpful. so may i step sa seats para lang maibalibag ko ang mga maleta over head. i was hoping na later on e me tutulong sa akin pagkuha ng maleta ko..syempre, wala.. so step sa seats at hila to the max.. lecheng indiano yun, nakatingin lang habang nag aacrobatic ako na abutin ang bagahe ko..

dumating kami ng virginia ng mga 9:30 AM, from the bus station, nilakad namin to get to the hotel..habang hila hila ang aming mga trolley.. e pataas ang daan..hay.. buhay..

napahinga lang ng isang oras at gora na to the train station to go to DC..

buti na lang, mabait yung isang negrong station supervisor sa Arlington,Va. kasi sya nagturo sa amin kung magkano ang dapat i load sa metrocard at kung saan bababa na mga istasyon. saka ko lang nadiskubre kung bakit sya mabait sa amin.. kasi daw ang jowa nya e filipina at kaya daw nya nahulaan na pinoy ako kasi me nunal ako sa mukha? ganun? me epektong ganun si GMA?

so, ang unang stop e sa foggy bottom.. para sa bahay ni obama..







eto ang vicinity






and then, off to the washington monument...at world war ii memorial

hindi ko talaga alam kung bakit me mountain utoy dito..

akala ko malapit lang sa isa't isa ang mga monuments dito.. mali pala, hindi drawn to scale ang mga mapa....walk galore ang beauty ko kaya umitim ako dito sa DC..

reflecting pool nga!

then walk again to Lincoln Memorial



achuli, dulot't dulo ito ng pool..on one end lincoln memorial on the other end washington memorial...bago ako nakarating ng lincoln memorial, ang dami ko pit stop..




after lincoln memorial, di na kineri ng powers ko maglakad to the other side of DC.. kinabukasan na lang.. so may i zoom in na lang ng camera to get these statues

art of war at art of peace daw yun.. which is which.. ma.. its so far...

then i have to find out kung saan ang malapit na train station.. buti na lang at tourist friendly ang state na iyon, ang sabi ni park ranger, walk 8 blocks and when you see I street, turn right you'll see the train station..

e nampucha, ang equivalent ng isang block sa kanila e isang station ng Lrt natin..at saka asa A st. pa lang ako.. kaya pagdating ko sa train station, lawit na dila ko..ang masklap nun, after one station, bumaba na ako..dapat ba nag lakad na lang ako papunta hotel??

the next day adventure, medyo sanay na ako sa train stations at medyo me huwisyo na sa plan of attack kaya medyo organized walking ito...

library of congress kung asan ang US constitution na di pwede picturean

US Supreme Court

Capitol Hill

National Gallery of Arts

Museum of Natural History

Smithsonian Castle


National Museum of American History dito nakadisplay ang mga inagural gowns ng mga first ladies like:

tita hillary

ateng michele obama


andito rin ang kitchen ni julia childs


at ang sapatos ni dorothy
masyadong famous ang safatos na ito, 45 minutes ang pila para lang mapicturean ito..

ngayon ko lang na realize, hindi kami nag lulunch while in DC.. puro pretzel at tubig lang pantawid gutom tapos lafang galore pagdating sa hotel.. kasi naman buffet breakfast din kaya medyo me na istore na energy at para di masayang ang oras...pero in fairness, mainit sa DC while andun kami tapos nung gabi, me bagyo..abnormal na talaga ang weather condition..


after two days sa DC, we took a 4 hour bus ride going to new york.. eto na ang susunod na kwento