Boracay

after 25 years narating ko rin ang boracay...

sus me, i do not know kung pihikan lang ako..pero aside from the white sand na super powdery, e hindi naman ako na impress...

maliit lang ang isla...ang patag na daan can accomodate only two vehicles.. pag me humintong tricyle, trapik na.

walang development plan at tabi-tabi ang mga hotel/inns at kung anu-ano pa..buti na lang sa station 1 ang hotel namin.. medyo tahimik pa at walang tao mashado...

nung dumating kami dun, walang araw.. as in.. me bagyo ata...





so we were holed up in our hotel room...ang kwarto ko e asa ikatlong bundok.. i swear..hillside daw ang tawag dun. tatlong bundok ang dapat akyatin para makarating dun...

pagkatapos pag enter ko ng room ko e me papaalagaan pa atang mga pato dito..


on second look.. tuwalya pala.. at yan lang ang maganda sa hotel room na iyon.. kung me mabasa kayo review na the bathroom shower leaks or the room is old, etc.. totoo yun. i swear di na ako magtitipid sa accomodation. this is the worst hotel room i've been. amoy molds. really. tapos ang tv e di pa flat screen, malabo ang cable at grainy ang images..malamang naka tap lang sa kapit bahay ang linya. tapos when i asked for the room to be cleaned.. i have to ask twice..lekat! at since umuulan nga, wala kami choice but to eat sa resto nung hotel for our first night.. potah.. an sarap magtaob ng mesa... hindi masarap nag fud!!

then we walked with our hotel towels as raincoats..in search of firedancers...at di naman kami nabigo nung gabing iyon...




mas magaling pa sila kay kokak! i swear, fun experience. kaso, wala masyado party nung gabing yun kasi nga, its raining...kainez...


the next day, we braved the rain.. ker ko na umuulan. gugulong ako sa dagat. sayang naman ang binili ko bathing suit. pucha, nasayang ang sunblock ko na 100SPF! syempre pa, ever present ang mga the boatmen na panay ang alok kng gusto mag island hpping. haller, kasing laki kaya ng 10 story buildings ang alon that time kasi nga me bagyo..kaya wiz water activity talaga...






syempre, go to D Mall to eat, then sa lemon cafe...





then gabi na ulit...malakas pa rin ang ulan.. pero since ayaw na namin paloko sa cooking ng hotel na yun, we braved the rains.. dala ang aming mga basang tuwalya..walk galore to where there are restaurants...kaso karamihan sarado! nyeta....bad trip talaga yung hotel na yun kasi yung ibang turista me papayong nung hotel nila....

me napuntahan kami resto, eat all you can tapos dun sa kabilang mesa me nakalagay na RESERVE FOR BIKINI OPEN .. so inintay namin dumating yung mga nag pareserve..

only to be disappointent.. kasi bikini open pala ng mga butete yun..leche!

when we left the island.. nagpakita na ang araw. wala ako boracay experince really.. no nightlife to speak of. yun pa naman ang habol ko. ni hindi ako umitim at nadisplay ang mga bathing suit na bagong bili..ni hindi ako nalasing.. at yun ay hindi dahil sa deadline ko na dapat i submit by monday. i'm sorry pero di ko iisipin ang trabaho dahil nakabakasyon ako. mag intay kayo...

anoder wala lang post

ang tagal na pala mula nang ako ay nag upload ng kwento dito...

walang nangyari sa buhay ko over the week kasi puro labada na naman.

over the weekend, san nga pala napunta ang weekend ko? parang naubos lang kakahanap ng aking costume for the party this coming weekend somewhere down the road.

kailangan ko na naman ilabas ang tone-toneladang sunblock ko.. kaya lang ang weather forecast e mukang hindi maganda at may parating daw na bagyo.. hmp..sayang naman ang tiket ko kung di ako makalipad.. 38 million years in the making pa naman itong huling summer escapade na ito.. kasi pakiramdam ko kami na lang ang mga taga Manila ang hindi pa nakakarating sa BORACAY ever. e sabi malapit na daw masira ang boracay with all the developments happening.. aba e bago naman ito gumuho at mabura sa mapa, kailangan ko ng picture dito!

ayy, kailangan ko na pala mag sign out, maaa pa ang meeting ko bukas, 8 am..kasi naman, far away pa rin ang aking kaharian.. mga wan enehaf hours ang travel time to anywhere...

Dahil ako'y bored..

sa aking kinalalagyan.. at meron ako super fast internet access.. eto ang mga videos na na aaccess ko..

kaloka.. winner ang hitad...



at eto pa..



wag na lang tanungin kung paano ka nadidiscover ang ga videong ganito ha..

sige, entertain yourselves.

Unexpected gift

dahil ako ay may bagong admirer, i got this unexpected gift...

binuksan ko nga agad e, hoping na baka may pampasuwerte man lang kahit $100. kaso wala..

magkano kaya ito pwede ibenta para maging cash?

CamSur Adventure

May kliyente ang grupo namin under the blue boss na me ari ng isang adventure park sa Camsur. So dahil libre ang adventure dito, we herded ourselves to CamSur for a weekend adventure getaway..

pucha, sa bus pa lang adventure na...

ang trip na kinuha namin is Penafrancia Bus, nine hours ang biyahe from cubao to naga ziti!
buti na lan lazy boy ang mga upuan kaya kasyang kasya ako...

dumating kami ng 5am ng umaga sa CWC (Camsur Watersports Complex) buti na lang at pwede kami mag check-in kahit wala pa 12PM. dapat lang at baka masunog ang buong complex pag di nila ako pinatulog muna...

at dahil di naman ako masyadong adrenalin junkie.. on the first day e nag ikot muna kami sa legaspi ziti to see the Mayon Volcano..




the next day, nag donsol, sorsogon naman kami to swim with the butandings.. cost of boat P5,300 for 6 pax lang. Up to 30 boats lang ang pinapayagan pumalaot per day. so dapat maaga pumunta dun. at that time, medyo marami turista kaya unahan sa paghahanap ng butanding. fortunate naman at me nakita ako.. sus, mabait naman pala ang whale shark..kahit na kasing laki ng bus ito...di naman nangangagat. at saka sa sobrang mahal ng bayad sa boat, five times ako bumababa sa tubig...kaya hala, hanggang ngayon feeling ko e me tubig pa ang left ear ko...





sa dami ng tao nag kukumpulan ag nakakita ng butanding, me nasipa ata ako na forenjer sa likod ko...

then we went to sorsogon city proper to visit a friend na nadestino sa kanyang bagong kaharian...sus, ang tagal ng biyahe! buti na lang nagpaluto na sya ng tangghalian!!

on our last day, sana ay mag wake boarding ako dito





kaso sabi ni bossing number 1, wag na wag daw ako mag try maglublob sa water within the vicinity kasi ....wag na baka ma libel ako...

so the whole day was spent bumming around lang...then uwian time na..kaso me problma talaga ang aking bladder...by the time na asa bitukang manok na kami, kailangan ko na mag CR.. infurness malinis naman ang CR sa bus.. kaso, ang liit lang talaga nito.. tapos yun sinundan ko gumamit di marunong gumamit ng portable CR, hindi nag flush!!! e asa bitukang manok nga ang bus di ba? so nag swi swirl around ang jingle sa bowl! syet, this is one of those instances na wish ko e patayo ako jumingle!..at dahil nga pasirko-sirko ang bus, alam ko na ang feeling ng dice sa beto-beto or ng mga numbers sa bingo or ng mga bola sa lotto...awa ng jus, paglabas ko ng CR, muntik na ako matumba dun sa isang pasahero...

The Singapore Lafang Adventure

Matagal na ang plano na mag out of the country ang aming gruop ni X,Y at Z.. mga six years in the making.. kaso puro plano..and i admit it is because of me.. ang mahal kaya ng pamasahe dun at hotel...di naman ako sushal na tao nuh!

at dahil sa kagustuhan ni Y na lumayas kami, sabi nya sya na lang magbabayad ng hotel ko.. pero syempre kailangan ko muna i verify na di nila ako ilalagay sa bathtub.. nung masigurado ko na na ililibre nga nila ako, go ra na sa Sing to a lafang adventure..

once na ako nakapunta rito nung maisponsor naman ako ng aking opis for a senior school sa malaysia then, with an ofismate, nag plane kami from penang to here... hindi ko masyado na ikot kasi naman, si officemate e mahilig lang magshopping...ako mahilig magpunta sa cultural sites.. pero nadisappoint ako nung sinabi sa akin nung isang participant from Sing na Sinapore has no culture...

eniwey...

for this trip, wala naman ako ini expect... gusto ko lang matikman ang kanilang cuisine..lalo na ang mga hawker sites na famous sa asian food channel..

ang verdict?

i love chicken rice


hindi ko alam kung ano ang tawg dito.asado noodles ata


breakfast fare, kopi roti



some spicy thai inspired soup


fried dumplings


laksa


kopi with kaya toast


breakfast fare



char kwey tow - i like dis

oyster cake- the chef looked at me funny when i told him..no chilis!

prata


happy meal



swordfish


fish head in curry



baby squids and fried rice


isang hawker place

lunch at marche restaurant

Nuknukan naman ang anghang ang mga pagkain dito.. admittedly, mahina ang tolerance ko sa spicy foods.. pero parang pare-pareho nga ang lasa ng pagkain nila. it's either maanghang or mamantika...

after this adventure, sus im sure nag gain na naman ako n four thousand pounds of unwanted baby fat... pano na ako rarampa sa boracay nito?

The Script Live in Manila

Ay ang tagal na pala mula ng aking last post!! and im sorry, this is another concert post.. next post na lang ang Sing lafang adventure..


Lab na lab ko ang The Script.. nakilala ko ang bandang ito nang marinig ko ang unang hit nila na the man who can't be moved.. sobrang sweet kasi naman..kaya nung nalaman ko na mag coconcert sila sa Araneta e umober sa tuwa ang aking small heart..I love you Danny O!

Kaso, parang lahat ng kaibigan ko na ayain para manuod nito e walang nakakilala sa kanila.. so feeling alone ako in my fandom..(or it could be na mga jotans ang mga friends kong ito at di updated sa trends)

So i tot, safe na ipagpabukas na lang ang pagbili ng tickets, anyway wala naman siguro following ang mga boys na ito sa Pilipinas..

Pagbalik ko from Sing, saka ko na realize that i was sooo wrong.......

Pucha, ubos agad ang Lower Box at Upper Box tickets... e ang susunod na ticket e tig 4k plus na.. lab ko ba sila dat much?

eniwey...after ko magising kinabukas, na realize ko na baka isang josh groban experience ito (meaning .. di ko napanuod kahit gustong-gusto ko tapos nag downhill na ang karir) pikit mata akong tumawag sa tiketnet at nagpareserve ng patron..pucha, wala na rin!! meron na lang daw VIP! which is 6K ++.. naman! at of kors may G.A. pa.. pero naman, since natuto ako manuod ng concerts e di ako nag G.A. ever...

so ano ang nangyari?



nadiscover ko na kung bakit big dome ang tawag sa Araneta...eto ang view pag tumingala ka from my position

grabe, ang daming tao.. ang saving grace na lang.. hindi mga pasaway ang kasabayan at katabi ko..

sa loob loob ko habang naghihintay, kung mananatili lang nakaupo ang mga tao sa harapan ko okay na rin (kasi naman, isa lang ang tumayo, im sure, wala na ako makikita)...then, hintay-hintay..hanggang me sumingit na malaking lalaki sa tabi ko.. yung mukang na overdose ng steroids at ym..tapos me dala pang malaking dlsr..hmmm...hindi naman kaya kalabisan na mag squeze sa 2cm space ang isang 8 footer at 350 lbs na mama?okay ka lang dong?

tapos nun, dumilim na ang mga ilaw.. at pumasok na sila!

ay tilian ang mga tao.. at tayuan na silang lahat! syempre, tayo na rin me.. kasi wala ako makikita.. hindi ko na namalayan na me katabi akong wrestler...



Ang saya pala dito! sus isa na namang malaking rockeoke event ito. maryosep, me katabi nga ako, nasa galaxy tab ang lyrics ng kanta ng grupo.. hahaha... at siguro hindi na nailipat sa tablet, nung mga kanta na sa second album ang tinutugtog, naglabas na ng papel at flaslight, dun na naka print ang lyrics! wahahaha!!!


muka naman masaya ang mga boys.. sold out kaya ang concert...Please come back!

I love you Taylor!!

salamat kay super friend Y na nagbenta ng kaluluwa at kami ay nakakuha ng tickets para sa once in a life time opportunity to see taylor swift live in Manila!!



sus mas maganda pa ang seat ko sa kanya..


she is sitting at the left side of the stage..patron syempre.. but i will not exchange my seat kasi di naman nya makikita si taylor ng matino... sus, wiz naman masyaho pumansin sa kanya.. saka all through out the concert e panay ang text. I'm sure di kasi sya naka relate sa mga songs!




maganda pala siya sa personal

may dahilan kung bakit sya na ang new girl ni captain barbel..

wait kami ng almost an hour bago lumabas si taylor.. that is after kami pumila sa isang long ang winding road tapos masingitan ng babaeng naka prada at ni judy ann santos.. kaya pala wiz sya nagpapakita sa public..mashoba pa rin sya.. para syang mini me ni ate shawie...

at heto na nga!! the biggest sing along party event in araneta!

ang pretty nya dito sa blue dress na ito


talented talaga ang taylor!! sing, dance, play guitar, piano, ukelele..

kaso hindi masyado marami ang kinanta nya.. ni hinid kinanta ang aking all time favorite na "breathe".. at pahabol nga lang ito...as encore pa.. BITIN!

Theater Marathon

Since si shiela, ang aking teatro p.a. ay may 4 cities tour during the time na art's month, kinarir namin na pagsamasamahin ang panunuod ng dalawang play sa isang araw.

kamusta naman ito?

kakapagod.. at iyon ay dahil na rin sa alas 3 na ng madalin araw e nag lalaba pa ako para sa isang parukyano na sobrang demanding...tapos alas sais na ako nakatuyo, tapos me follow up question pa nung 8am na..sus...kamusta naman ang travel time di ba from malabon to MOA, ang scene ng unang pagtatanghal?

first Stop... SM Centerstage for OROSMAN AT ZAFIRA

kamusta naman ang dulang ginawa ni francisco balagtas (ang tanging rason kung bakit ko pinilit ang lahat na panuurin ito dahil sabi nila e kamag-anak daw namen)..winner! kaso lang, susme, ang lalim ng kanilang dialogue.. hindi pala, hindi ko alam kung dahil pangit ang sound system ng sinehan. ang galing ng choreography.. daig pa nila ang streetboys at manuevers! winner ang set.. kaya lang it was a bit dragging in the end...

nice attempt to stage it sa MOA.. to be accessible ba ito sa madlang pipol? but then, ang mga wachers that time ay puro estudyante rin na feeling ko e pinuwersa ng kani-kanilang mga guro to make a reaction paper on the matter. but then if that is the only way to expose them, why not..kaya lang sana matuto din sila ng proper teather decorum... (naks, as if naman...)

so after the far far away MOA, run ang mga byutis namin to catch CAREDIVAS sa PETA theater sa may New Manila.. Bwiset, natuto ako kumain ng siomai habang nag di drive. kasi naman, baka mawalan kami ng seats..at sabi if we are not there by 2:30Pm e irerelease ang tikets! naman.. alam ba nila kung gaano katrapik from MOA to Quezon City???

Buti na lang in effort namin ang play na ito... winner ang musical score..who else by Vince de Jesus...storya ito ng mga buhay-buhay ng mga kafatis na OFWs... sayang lang at walang CD soundtrack available.. but mga mare grabe ang mga production numbers...daig pa ang burlesk queen!

It was a fun play.. sayang, wala ako pektyur with the cast!

Blog hiatus and ang bagong pangako

I am sorry for not posting anything for the past few months... Na miss ko tuloy ang christmas at new year.. Kasi naman between pagsusulat ng libro at paglalaba para sa tatlong amo na puro demanding, nawalan ako ng time for my blog...ang dami pa namang followers, jus mio! Im sorry for disappointing you all..as if...

Eniwey, since new year (of the chinese) nag umpisa muli akong mag exercise. Last tuesday e nag survey ako ng surroundings kung ano ang pwede ko gawin sa buhay ko.. May gym sa tabing building na pinapasukan ko pero di ko keri ang membershio fee..minsan tinary ko na mag attend ng hip hop classes dun which were free of course, pero wala talaga akong timing sa katawan...nakakahiya sa mga kasabay ko..gusto ko pa naman sana ng hip hop kasi si nicole s. ng pussycat dolls e full of abs dahil sa kakasayaw...

Minsan, nakita ko me elordes along metro walk... E di nag adventure ako to go there.. Awa naman ng dios, hindi ko natagpuan.. So nag adventure na lang ako sa ibang boxing gym....

Kanina, nag boxing na ako after two years of hiatus (see hindi lang blogging ang me jiatus) as usual, mga kamuka ni manny p at navarette ang mga trainor. Okay naman pero may gash, i am so unfit... Feeling ko e mag bablack out ako after one round of sparring pa lang. E impress naman si trainor sa akin kasi alam ko pa daw ang mga jab at strit, hook at aperkat. Pinapagalitan nya ako kasi di ako marunong ng difens. Hindi ko naman masabi na baket pa ako mag di dipens e hindi naman nya ako sasapakin di ba?! Eniwey.. Sus after nung round na iyon, pinainom nya akong water from my jug..o sweet di ba.. Kasi naka gloves ako! E sabi ko, nagdidilim ang paningin ko.. Kaya sabi nya walk around ako at wag hihinto.. Aba e di walk around ang byuti ko...kasi feeling ko baka bigla na lang ako tumumba.. E totoo naman pala yun na dapat hindi ka hihinto kasi mejo nahimasmasan naman ako. Then another round. Potah, ayaw ako tigilan, natuwa ata na marunong pa ako mag jab at aperkat after two years! After three minutes ayoko na talaga.. Kaya pinag crunches na lang nya ako.. Sabi nya, tin rands daw.. Hindi ko alam kung naapektuhan na ang hearing capacity ko kaya i asked again, ano? Tin rands.. Sampung beses na tig sa sampu.. Ahh, ten rounds..pootah..syet 100 crunches in all. Ni hindi ko pa nagagawa yun in my whole life i swear!

After the crunches, sus another round. 3 minutes of sparring.. E 1.5 minutes pa lang ayoko na.. Sabi nung trainor ko (itago na lang natin sya sa pangalan na roy) na kaya ko pa daw naman.. ay o sige.. jab jab. stret..aperkat.. ..nang pumito ang bell sabi ko ayaw ko na talaga.. so pinaglakad na naman nya ako... tapos sabi ko di ko na talaga kaya so pack up na ako... syempre may i turn over sya sa assitant trainor.. (ang assistant trainor ay yung maglalagay ng hand wrap sa iyo at magdadala ng bag mo later kasi di ka na makagulapay after the round) aba e di cooling down streches ito at syempre pa masahe ng iyong tired muscles... dati sabi nung friend ko na nag introduce ng boxing sa akin, wala daw masahe dito sa gym na ito kaya dun kami sa ibang gym nagpunta, kasi pag di daw namasahe after, e naninigas daw ang muscles.. ay don't know if dat is tru...si assistant e siguro hindi pa of legal age, gusto ko nga itanung kung me permit ito from DOLE, pero in furness, magaling magmasahe. narinig ko naglagutukan lahat ng buto ko sa likod... magaling pa sya ke ton-ton massage! at di sing mahal...

okay naman ang aking first time boxing.. tapos sabi ni roy kailangan ko daw 4 days a week mag work out kasi ang taba ko.. sasapakin ko sana but i'm too tired...

ay will come bak.. i pramis.. panindigan na ito.. at ito ay di dahil ang daming gwapo sa gym.. may gash, me isa ang kinis ng kutis tapos me six packs at nung tumalikod me tatoo ng vitruvian man!! ay intellectual ba sya? tapos parang si geoff eigenman andun din..parang mga la salista ang mga andun.. me malapit bang la salle dun?

isang timbang pawis ata ang lumabas sa katawan ko tonite.. di pa naman ako nakapagdala ng pamalit na shirt. malay ko ba naman na maglulusaw na agad ako ng taba ano? naku, im sure magagalit si troy dahil mag aamoy pawis sya..di na lang ako nag aircon pauwi.. pero totoo pala na exercise releases endorphines.. i was sooo happy driving home..singing to the tune of this guy is in love with you pare...

pagdating ko sa bahay, ano ang dinner ko? ay panindigan ko ito... boiled kamote! yes, machete diet ito.. kailangan ko i reclaim ang aking rightful name.. by june dapat me six packs na din ako!