Sunday, June 29, 2008

A Love Story

Hindi..hindi ito review tungkol sa movie ni Aga at ni Anne Curtis..hindi rin ito storya ni romeo at juliet...at lalo naman hindi ito storya ng buhay ko..umasa..ano, for free? for syndication ang storya ko noh!!

eniwey, bukas wala na kami med ("maid", in a more politically correct term, "kasambahay") kasi sya ay nainlab..

itago natin sya sa pangalang Shirley.. more than one year na sya sa aming housekeeping service department bilang all around longkatuts..yung kapatid kong bunsong lalaki ang nag screen ng kanyang credentials..si shirley ay galing dumaguete, ang dati daw nya amo ay si buboy garovillo ng APo hiking society, eto ay di ko alam kung da truth kasi wala naman sya pinakita pictures..nung mga unang araw nya sa amin, lagi nakatanaw sa likod bahay namin, dun sa may palaisdaan, nalulungkot daw sya at naaalala ang kanyang mga naiwan sa probinsya..e uso na naman ang unlimited talk and text ngayon, mabait naman si inay, kaya pina "hiram" sya ng cellphone..o di ba yaman! hindi namin alam na ito e simula ng wakas..ng kanyang paninilbihan..

maayos naman sya magtrabaho..mabilis kumilos, at masarap naman magluto..pero lately, palagi na lang maalat ang luto nya..kaya pala..jontis ang bruha..

umamin ang lola mo two weeks ago ang nakakalipas.. ang salarin e yung isang part-time tricycle boylet sa aming barrio. kaya pala pag sya ang tumatawag sa tricycle e sandali lang me serbis kami agad. na explain din ang misteryo kung bakit tatlong oras sya kung magsimba tuwing linggo, kung bakit tuwing gabi e nag pa pa "Load" sya sa tindahan at babalik na lang ng bandang 10:30 ng gabi na parang pusang gala na di mo maririnig ..iba pala ang ipina lo-load nito.. ..sayang..me plano pa naman ako na magbukas ng ihaw-ihaw dito malapit sa torre at sya ang gawing head waitress para me extra income sya..lagi kasi na naka short-short at spagetti strap t-shirt ito. tyak na mag hi- hit sya sa mga taxi driver..apparently, mababaw lang ang pangarap nya..bumigay sa tricycle driver..galit si inay, akala daw nya e me utak itong kanyang prodigy..kaya kabilin-bilinan, paalisin na sa bahay at baka kung ano pa ang mangyari e sagutin pa namin. kaya bukas fly na sya..sa kabilang kalsada..at nga pala di pa dito natatapos ang kwento..isang malaking rason kung bakit ayaw na rin ni inay na nasa poder pa namin sya..

may asawa at anak pala ito sa dumaguete! kaya dapat na rin wala sya dito sa hausing namen, ano, aidding and abbeting kami to adultery??

Thursday, June 26, 2008

The one hundred peso gimik challenge!!

Minsan, isang biyernes, out of da blue, bigla na lang nagka ayaan ang mga tower guards na gumimik. E kaso, malayo pa ang takalan ng bigas (a.k.a. sweldo) kaya ang budget ng bawat tower guard sa gimik na ito e tig P100 lang (sa dolyares, mga around $US 2.00). Yung ibang mas mayaman, nag contribute ng P200. All in all, naka P1,400 kami. So, paano pagkakasyahin ang P1,400 sa sampung tao na gigimik? Eto ang sikreto..

Pumunta sa Gerry’s


Kasi nga diba NO SERVICE CHARGE AT VAT INCLUSIVE DITO

Umorder ng tatlong sisig, dalawang posk sisig



At isang tuna sisig



Calamares



At Grilled blue marlin

At inihaw na lumot



Pansin nyo ba na majority ng aming order e seafood? Hindi na kasi ako kumakain ng pork. Baka kasi pag na maintain ko mag refrain from pork dishes e pwede ako mag asawa ng apat.

At kahit na me budget ito, Sosyal ang fud diba? Kala ko nga mani at chicharon lang ang maoorder namin sa aming salapi. Aba, me kasama pa ngang 7 cups of rice yun. Tig ha haf cup lang kami, ayaw namin ng carbs.... at syempre, refillable nawasa juice. Me isang nagmaganda at umorder ng batchoy at san mig light, syempre pina separate bill namin sya..ano ilibre ba ito? Buti nga sinama sya..

Oo nga pala, me tip pa kaming iniwan para sa mga waiters namin. Kasi nga walang service charge di ba? Tama ang slogan ni Gerry..You’d still rather be at Gerry’s. Kasi mas okay pa rin ang fud at presyo niya kesa dun ke Dencio.

Basta ang tip, laging look for the sign: "NO SERVICE CHARGE AT VAT INCLUSIVE"

Sunday, June 22, 2008

Basix


Lafang moment ito...nanlibre for a birthday treat plus despidida yung isang bossing sa torre. Malapit na kasi sya umalis dahil pinetisyon sya ng anak nya na nars sa amerika. Sold na nya ang kanyang house and lot pati karu..since double celebration ito, sa sosyal na place kami inilibre sa dusit thani hotel..ito yung dating dusit hotel na dating hotel nikko na dating manila garden..o di ba, ang dami nyang make over.

actually..dito ako nag umpisang magpa alila. akala ko nuon e mapuputol na ang aking mga daliri dahil sa frostbite kasi yung binabalatan ko nuong kilo-kilong hipon para sa ben kay (japanese restaurant ito nuon sa dusit) e galing pa sa freezer.. umpisa ng trabaho ko ng 6am, out ng 2pm..hala, dito nag start ang aking career, bilang taga balat ng hipon, sibuyas at patatas..eniwey to continue..

ang ga-ganda ng mga fud dito..





at dun natapos ang istorya. ang ga-ganda nila..pero wanting in taste and flavor sila... ti nry ko mag pa grill ng chicken kebab...kebs ang lasa..wa. talaga..nice try na lang sa kanilang effort..yung cheese selection nila, apat lang..di pa masarap yung isa..tama ba yun, me cheese selection wala naman wines? at ang shawarma stand nila ha, chicken lang ang naka bitin..mama mia..dapat me karne ito kasi meat at lamb ata ang essence ng shawarma..yung dimsum nila mukang left over nung nakaraang linggo, ang peking duck..mamantika..hay naku..panu na lang nila makukuha ang mga customers??

eto lang ang masarap sa dessert


sayang...at isang side story...

pag uwi, ako ang designated driver..ganun naman lagi..dala ko ang karwahe, pinakaliwa ako ng aking navigator papuntang EDSA para makabalik sa tore. ayun, pinituhan ako ng barangay police kasi no left turn daw...malay ko ba..syempre gets nya ang aking lisensya..actually, naturete ata sya ng binuksan ko na ang bintana ng sasakyan kasi sabay-sabay nagputakan ang mga manok na sakay ko..parang pandora's box ba..kesyo wala daw sign na no left turn, me isang kotse na kumaliwa na hindi hinuli..tsubalu..tsubalu..oll of da same taym..kaya ang ginawa ko pinatahimik ko ang mga manok at sinabing kaya ko naman lumusot on my own merit..syempre pa hindi mawawala ang general line na .."e pano to boss, titikitan ko na kayo" style which in anoder language is..now is the time to offer me a bribe..pero syempre me pansagot ako dito.."e boss, pareho naman tayo asa gobyerno e..pati ba ako titiketan mo pa?" with matching show ng aking tarheta as super duper alalay to Sec. ___. wid that, tuloy-tuloy na ang aking left turn sa EDSA to the tore..pag uwi ko na lang na review ang aking lisensya..nawawala na si Roxas na nakatira sa pagitan ng ID ko at resibo ng lisensya ko..theft ito..

Saturday, June 21, 2008

(Mis)Adventure sa Big Dome (The Air Supply Karaoke Party)

Nahikayat ako na manuod ng isang concert sa Araneta Coliseum. Ang concert? The legendary AIR SUPPLY..alamat talaga ito…

Isang babala, hwag maniniwala pag tumawag sa ticketnet para magtanong kung pwede mag dala ng camera, ang sabi hindi daw I- a-allow, e pagpasok ko sa loob ako lang ata ang walang dalang camera!

Mejo maganda naman ang location naming ngayon kasi hindi ako ang na atasang bumili ng tiket. Kung ako yun, kuntento na ako sa general admission dahil ang panuntunan ko sa buhay ay ang concert ay pinakikinggan at di pinanunuod. Apparently, ang view na ito ay hindi tanggap ng mga kasama ko kaya me ibang nag volunteer para kumuha ng tiket. Syempre, kasama ko pa rin sina X,Y at Z. Si Z ang bumili ng tiket (este, umutang ng tiket kasi card ang ginamit nya). Syempre, di muna ako nagbayad kasi di pa naman sya sinisingil ng citibank. Sa Upper box A located ang aming seats..di ko lang malaman kasi ang mahal na ng tiket, sira pa ang upholstery ng mga upuan at amoy sinehan na hindi nalilinis ang big dome. Buti na lang di malagkit ang sahig..



Pagpasok namin, me banda na kumakanta na. Front act ata, e kaso hindi naman sila ang naka announce na front act so prequel sila ganun? Ang kinakanta e puro OPM hits ni Rico J. kaya naman pala, yung lead singer e anak ni macho gwapito..kawawa naman yung batang iyon, kailangan nya palawigin ang legacy ng kanyang ama. Kaya lang wala sya originality, pati yung baby..baby ng tatay nya kinokopya nya.

In furness, nang dumating kami, puno na ang general admission at yung karatig pook. Mukang out of 13,500 seats sa big dome e mga 2,000 lang ang wala.




Ang front act e yung batang na discover daw sa you tube.. hindi ko alam kung bakit impressed ang karamihan sa kanya..ako hindi.. hindi kasi ako mahilig sa mga sumisigaw. Tapos ginagaya pa nya ang ultimate diva kong si Whitney Houston, me pa stand mike effect pa habang kinakanta ang I have nothing. Ne, madami ka pa bigas na kakainin bago mo ma reach ang ultimate diva! At ingrata ito, si Ellen deGeneres ang nagpakilala sa kanya sa America tapos ang sabi ba naman ang favorite talk show host daw e si Oprah!! After 3 songs, tumigil na rin sa pagtili ang bata.

At 9PM, lumabas na ang AIRSUPPLY. Hindi pala maganda kung ang performers e mga lolo na tapos ang entry song ay sweet dreams with matching kumakandirit na grandpas.

After the first song, hindi ko na matandaan kung ano pa ang mga kinanta nila.. di kasi ako avid fan, nakisama lang ako ng umoo ako sa concert na ito...akala ko nga e si fred panopio na nagpa blond yung kumakanta ng power of love e...actually, no expectation ako nung dumating dito sa concert kasi sabi nung isang kasama ko sa torre, hindi na daw maganda ang performance nila dahil nga mga jutatans na ang mga lolo mo..pero in fairness, kaya pa rin nila bumirit..lalo na si fred..pero kailangan na rin nya bumuwelo at mag ipon ng hangin bago gawin yun.

in the middle of the concert, nagpaalam sandali si fred samantalang naiwan sa stage yung mas matangakad na me dala ng gitara..nag ispluk sya abaout sa kanyang bagong composition, na ginawa daw nya sa chile while watching the river while raining. so with one hand in his guitar at one hand with his unbrella, nakabuo nya ang kantang iyon..hindi ko lang alam kung tatlo ang kamay nya para makapagsulat pa ng mga notang ikinompose nya..eniwey, gusto raw nya kasi e simple lang therfor ang title ng kanta e...me and the river...di bah, simple!

nanuod din ng concert si madame..not auring, but imelda. asa front seat ng lola nyo..iniisip ko lang me pera na ba sya ngayon to afford front seat concerts? di ba sabi nya sya e poor na?? then i remembered, manugang nga pala nya si greggy...ay naku, buy na buy ng audience nung alayan ng kanta at bulaklak ng AirSupply si madame. Ang pinoy talaga..ang bilis lumimot..di ba sya ang dahilan kung bakit me multo pa rin sa ECP??

Located ata sa likod ko ang block seat purchase ng AirSupply forever fans club (philippine chapter) ilang nota pa lang ang tinitikada ng banda e go na agad sa tili ang presidente nila at sabay sabay sa lyrics...lalong lalo na nung gumimik ang mga lolo ng mingling with the audience.. bumaba sila sa stage at inikot ang VIP section habang kinakanta ang here i am..da one dat yu love..nagpapakamatay yung asa likod ko at nag mamakaawang umakyat sa seksyon namin ang mga lolo, di ba nya alam na di naman sya nakikita ng mga yun, much less naririnig???

Nung kinanta na nila ang kanilang greatest hits medley, daig pa ang conglomeration ng mga lasing sa iisang tinig sa pagkanta ang audience..making love..out of nothing at allll...wag ka me nag sesecond voice pa ha..pati nga yung dalawang lalaki na mukag mga body builder, hada sa pag wave at pagvideo sa duo..kakatakot kasi maskulado tapos nag we wave nung kinanta na yung two less lonely people in da world...sila kaya??

Yung katabi kong mag asawa, sweet..siguro nasa late 60's na sila..tapos holding hands sila all through out the concert. tapos, me trip to Singapore pa sila na nakaskedule for next week..o di ba , kung lahat ng marriage e ganun..actually, mukang nahihiya sa akin si mamu, kasi ako NR sa antics ng duo pero silang mag jowa e kinikilig to the bones sa bawat kanta.

Nang matapos ang concert, nagpaunlak ng encore ang mga lolo..take note, isang kanta lang ang bonus..i'm all out of love ..i'm so lost without you...yun lang...di man lang kinanta ang aking rason kung bakit ako sumama manuod...ang i can wait forever...

sa dami ng nanuod, kailangan muna naming magpalipas ng oras para mabilis makalabas sa araneta center. dito kami pinulot sa volare. italian restaurant. order ng pizza at ibat-ibang dessert.

Italian ang me ari, napansin ko lang na medyo maasim dan ordinary ang peperroni sa pizang ito. panis na kaya??

masaya naman ang mga tao nang matapos na ang concert...ang masasabi ko lang sa grupo namin me three less lonely people in the world dat night.

Tuesday, June 17, 2008

Blind Item No.1 (warning, may contain profanity and obscene language)

Mag po post na sana ako tungkol sa aking aventure kast saturday, kaso may isa akong kaibigan na nag tsika sa akin na dapat ko bisitahin ang isang multiply site. Kung hindi kita nakaeskwela, take note..eskwela) malamang hindi mo ma gets ang blind item na ito. Eniwey, to continue..
may bubwit kasi na nagturo sa kanya ng multiply site na ito ni .. itago natin sya sa pangalang silveria ..so ang site niya ay silveria at multiply.com.

eversince naman talaga, wiz ko na feel ang fez nitong si silveria..hindi ko lang matadaan kung sumali sya bilang ms. munting paaralan namin nuon, kasi yung mga posing nya sa site nya, kulang na lang tiara e ms. gay dagat-dagatan na ang dating..pero in furness, mas maganda pa ang mga super sireyna sa kanya hanggang ngayon..meron yata talagang mga bagay na di kaya ang siyensya...sadya lang talagang tanga ang mga unggoy este ang mga botante pala, kasi up to now di ko malaman kung bakit sya ibinotong kagawad ng barangay tralala sa isang maliit na isla sa..basta dun. come to think of it, baka nga registered voters ang mga monkeys...

to continue, (sarap ng blogspot..walang libel dito whehehe..) napagtanto ko pa sa pagtingin sa kanyang site na sya ay "looking for a prince"...kahit na ang dialogue nya nuon e magpapayaman muna sya bago umibig..ibig sabihin mayaman na sya?? well, siguro naman, mahal din sya ni lord at saka i believe he is a just god, so binigyan na rin sya ng kayamanan..pero wag na sana sya umasa na sagutin pa ang ibang hiling nya..kawawa naman ang mga palakang dapat nya halikan..para maging prince..

dahil dito, hindi ako lalo mag u upload sa multiply..ano ka level ko sya???!!!

Trivia: silveria ang pangalan ng talking kabayo ni dolphy sa isang pelikula

Sunday, June 15, 2008

road trip- tagaytay

last week e na declare na three day week end kasi nga nilipat ang celebration ng holiday ng june 12 to june 9. masaya di ba? so ang mga tower guards ay kanya-kanyang gimik.. me mga nagpunta sa batanes..me nag punta sa beijing..ako wala ako panlipad kaya nag drive na lang ako pa tagaytay kasi mejo matagal na ako di nakakabalik sa caleurga. merong magandang church kasi dito..

kasama ko sa road trip na ito ang aking mga close friends from the school of somewhere down the road of mendiola..si X, Y at Z. bago pa man napagkasunduan ang lamierdang ito e nababanggit na ang napipintong pagdating at pagko koncert ng batikang duet na AIRSUPPLY....kaya dito sa lakwatsang ito, ano kaya ang background music papunta sa tagaytay??


bago pa man umabot sa simbahan, syempre gutom na kami kasi tanghali na kaya..dito kami napulot ng lunch




greek food ang specialty dito..kasi greek yung me ari..

mousaka-di yata ito masarap masyado kasi me tinira pa sila para sa akin e.

dolmades- kanin na me kung anu-anu pa na binalot ng grape leaves, with cucumber youghurt sauce. totoo kaya na grape leaves ito? di kaya gabi leaves lang? wala naman plantation ng ubas sa tagaytay.


Grilled lamb- in furness, masarap to..duda lang ako kung lamb nga talaga..wala ako nakikitang tupang gumagala sa tagaytay e..kambing madami pa..

after lunch, drive na to caluerga...to the tune of...now and forever...remember the words from my heart...tsubalu tsubalu..

hanggang sa maabot ang langit (di ata magandang phrase ito..simbahan dapat)

maganda ang church na yun sa tuktok ng bundok.. located sa loob ng evercrest golf club..(hindi ako member, open to the public ang simbahan)..

kaso lang di ko malaman kung bakit hindi man lang i improve ang kalsada papunta sa simbahan e ang dami-dami naman nagpapakasal na dito. daig ko pa naglanding sa moon..ang daming craters!

maganda kasi ang altar nito..ang theme e transfiguration


kaya habang andun, pinagana ko ang aking creative juices at nag pipicture ng mga bundok at bukid.





nang pababa na kami galing simbahan, inabutan kami ng gutom (nakakapagod magdasal e) kaya napagkasunduan na mag meryenda sa cliffhouse..somewhere along tagaytay yun.


napadpad kami sa isang tindahan na nagtitinda ng hamburger..at hindi ito mushroom burger. wagyu burger (daw) ito. P275/ order..sayang..nag di diet kasi ako kaya di na ako masyado nag re-re meat, kaya ito ang burger ko..


Fish burger..vegan friendly..at 165/order...

dito sa cliffhouse, overlooking ito sa taal lake....if you try hard enough,


makikita mo ang taal volcano



dito rin nabuo ang susunod na adventure...ang manuod ng airsupply concert sa araneta..pero hindi na ako ang pinabili nila ng tiket..ayaw na nila ng serbisyo kong ito..

after cliffhouse, go kami sa public market to buy our dinner..kaya eto ulam namin kinagabihan



at eto ang kanin...

Tuesday, June 10, 2008

Kita-Kita

Last May 31, matapos ang matagal na panahon na pag sasa ayos ng mga iskejul ng mga dati kong kaklase nuong kolehiyo, ay naisakatuparan din naming na magkita-kita. Syempre, san pa ba mag kikita kita e di sa aming pamantasan na kasalukuyang nag cecelebrate ng kanyang centennial.

walang ipinagbago ang lahat. Iniisip koMasaya naman ang pagkikita naming ito. Parang nga kung hindi ako isang gwardiya sa tore, siguro sikat na akong chef ng shawarma sa Dubai. Mayaman na siguro ako.
Ito ang dati naming kolehiyo.













palagay nyo sasagutin ang dasal ng mga ito? nakabungisngis lahat??


Sa chocolate Kiss kami
pinulot para maglunch.



Eto ang order ko, Korean Beef, with two piece beef, three cups rice and kalahating kilong toge.



Saya naman..sana magkita-kita ulet. At di naman siguro aabot ng 20 years pa bago yun.

para sa karagdagang impormasyon sa "reunion" na ito, punta lang kayo sa uphra88.multiply.com..mas marami picture dun.

Monday, June 9, 2008

happy birthday Philippines!


Walang pasok kanina kasi inilipat na naman ang tunay na holiday, from June 12 na tunay na independence say e nilipat sa June 9 para daw sa holiday economics. granted na benepisyal ito sa lahat, kaso sana pati ang celebration e ilipat na rin nila. i'm sure pag dating ng june 12 mata trapik na naman ako sa roxas blvd. kasi nag aalay sila ng bulaklak ke rizal. natuwa ako nung isang araw dito sa may CCP kaya kinunan ko ng mga litrato. kiber ko ba kung muka akong jologs sa pagkuha ng pictures along roxas blvd..kahit man lang dito e mapakita ko naman ang aking patriotismo. sayang naman ang oras at araw, tutal pinag pawisan na ako..nag pipicuture na rin ako sa karapit pook.

Roxas Blvd. Traffic at 5:30 PM



Parking lot ko. high tide kasi so wala ako choice but to use my other mode of transpo.

Thursday, June 5, 2008

Summer Survival Kit


ito ang sekreto ko kung paano ako nabuhay nang buong summer dito sa Pilipinas. Every sabado sumasabay ako mag lublob sa batang nakatira sa amin pag weekend. Pamangkin ata ang tawag dun. kaya kahit wala ako summer outing sa beach this year, ok lang ako kasi na feel ko naman kung paano kulubutan ng balat dahil sa pagkakababad sa tubig. dahil sa aking weekly ritual na ito, tumaas ang singil ng maynilad. minsan nga iniisip ko, sana dito na lang ako nagbabad. libre na, medyo malalim-lalim pa ng konti ang tubig. yun nga lang, mas mataas ang probabilidad na me kulugo din ako pag ahon ko. actually, ito ay backyard namin. mula pa ng nagka malay ako e hindi ko matandaan na natuyo ang likod bahay namin.masarap na mahirap na may palaisdaan sa likod bahay. unang una, ala kang kapitbahay na namimintana sa inyo, pangalawa, malakas ang hangin lagi kasi wala ka ka share. Yun nga ang, paghi-tide na, gustung-gusto ko lalo na tumama sa lotto para makabili ko ng condominium dahil feeling ko, asa Venice ako pag months na ng june to september. sana this year e di naman kami bahain...(masyado) kasi wishful thinking na totally wala. haluu, asa malabon ata ako..

Tuesday, June 3, 2008

Friday Night Gmik



Last Friday, matapos malaman ng mga tower guards ang resulta ng aming yearly evaluation (kung san nakasalalay ang aming pag-asa sa buhay, kung tataas ba sa minimum wage ang aming sweldo o malilipat ng istasyon) nagka ayaan ang lahat na gumimik at lunurin ang aming mga dalamhati. Kaso, malayo pa ang sweldo at oras de peligro kaya, iminungkahi ko na sa S&R na lang kami gumimik. Ito ang S&R. Para syang Cosco, in fairness, members lang ang pwede mag shopping dito. At hindi ako member.




All in all, isang malaking success ang Friday night gimik na ito. Where else can you go where food is reasonably priced, masarap, malinis, unlimited drinks at iced tea at P35.00 (mas mura pa sa gas!) free and spacious parking at malapit sa tore?



Super sized pizza! (549.00 sliced in 12 pieces, sabi ko gawing 18, e di na daw nila kayang mag hati pa ng more than 12)





Ito ang dinayo naming manok, before and after….


















Hindi ko alam kung paano nangyari ito kasi, wala naman kami kubyertos kundi plastic knife and fork..
May salad din for the health conscious!














At ang dessert…may ice cream bar dito!!




The gmik was a complete success! May kanya-kanya pa ngang loot bag ang mga participants. Yung akin ang laman e dalawang plastic ng frozen fish at yoghurt drink. Yung isang kasama ko, ang laman ng loot bag nya, buy-one-take –one canon face
towels.. yung isa naman blue bunny ice cream bars (na nalusaw sa traffic later on).

See, ang lesson lang dito, it’s not the place where you celebrate your gimiks. It’s the people that you are with. E nasa hotel nga kayo, bwiset naman mga kasama mo, e dito na lang ako sa S&R, enjoy naman. Sa ngayon, pinag paplanuhan ko naman na next gimikan e sa SM Hypermart kaso wala pa sumasagot na me sasama nga sa akin.