Masterclass, La Divina

Winner ang Cherrie Gil!




last friday e watch kami ng Masterclass starring ang ultimate antipatika diva Cherrie Gil sa RCBC Theater sa Makati..

syempre may mga last minute changes kasi dapat Saturday kami naka skejul manuod, e si L me appointment daw sa Sabado sa mananahi ng kanyang gown kasi me wedding daw sya na pupuntahan sa November 8..(gud luk na matapos on time ang gown, anong araw na ba?). kaya fly ako agad sa ticketworld to buy tickets for the Oct. 24 screening. at in furness, ang tiket na buy ko dapat e yung mamahalin na tig 1,000 pesos kasi feeling ko papatayin na ako ng mga kasama ko kung ilagay ko sila sa kisame ng RCBC..e kaso sold out ang mamahaling tikets.. settle ako for loge na worth 600 pesos..

ay haba ng pila..pila kami sa madaming bagets na naka line up, buti na lang napagtagni-tagni ko na hindi ito ang pila ng Masterclass..kasi naman..mag skejul ba ng sabay na event.. apparently, dun kami dapat pumila sa madaming jutatans..

pagdating dun, syempre las row na kami..tapos ang katabi ko pa e mukang bagong mag jowa na nagdedate..di ko feel ang boylet kasi nagmamarunong ito..nilelecture-an nya ang girlalu sa life and times ni callas with matching side comments and opinion ito..hmmm..gerl, shure ka ba sa jowa mo? at saka, feeling nya talaga me autority sya, pati seating arrangement pinakikialaman nya..according to him, pag di daw napuno ang seats pwede sila lumipat in front. hoy, ako ang may plano nyan.

syempre tagal namin wait..until dumating ang isang expat na me natagpuang kakilala..ay napuno ang section ng kanilang kumustahan, complete with "ooww, you have a ring already!" e nung tiningnan ko naman ang kausap, day, mukang matanda pa sa inay ko..e dapat lang me ring na sya..ako nga me college ring din e..dalawa pa.

nung pinatay na ang ilaw, hindi pa nagdatingan ang mga nagbilihan ng tiket para sa harap na upuan, so kinausap ni L ang usher at ask kung pwede kami lumipat..ok lang daw..winner ang mga seats namin kasi asa unahan row na kami..wala ng obstruction sa aking line of sight at wala ng boyfrend na katabi na nagmamagaling.

Grabe, ang play ay nag start at around 8:15PM at nagtapos ng 10:30PM..with an intermission of 15 mins..paano kaya nakabisa ni Cherrie ang lines considering na parang monologue na ito..siguro nag horde sya ng glutaphos at enervon prime, kasi wala sya senior moment! imagine, in almost 2 hrs of speaking 4 times ang sya nagbakel!! winner ang mga linya! achuli, pati nga ako e natakot sa kanyang paninigaw...feel ko na ako e isang estudyante na kanyang binubulyawan..magagaling din ang kanyang mga student except for the guy who played a tenor..3 times sya nagflat..

Sobra! ang galing talaga ni Cherrie Gil dito..over ang diction, pati accent! Kaya nga nagtataka ako, bakit hindi si Lavina Arguelles ang sumikat at nagsettle ang mga pinoy ke dorina pineda?

The Zamboanga Adventure (da conclusion)

Since ako ay nasa Zamboanga, dapat mapuntahan ang famous Alavar Seafood House...na ang specialty ay ..whatelese.. alavar sauce..Bago kami pumunta ng barter, drop by muna kami dito para magpareserve para sa aming lunch, mga 9:30 pa lang nuon..

although Sunday, hindi ko nagawang pumunta ng simbahan at kaya dito na lang ako nag bigay pugay..









habang nandito saka ko napansin, me relasyon kaya ang china at nazi germany? kasi yung dekorasyon ng kisame ang templo, me swastika!

after barter, bumalik na kami sa alavar..

pero, considering na nagpareserve kami dito, naghintay pa rin kami ng mga 30 mins para sa mga inorder namin. (kaya pala di ito tumagal sa Manila, ng bagal ng serbis)

winner ang baked clams na ito

eto ang shrimps with alavar sauce..wala kasi curacha na available..

ang alavar sauce ay gawa sa aligue ng alimango (ata) at gata at kung anu-ano pang spices..para itong curry...don't know why ito naging famous..kasi wiz ko gano na buy ang timpla ng sauce...its kinda ordinary ..disappointed din ako kasi out of stock nga ang curacha..hmmp..

eniwey, ang conclusion nitong adventure na ito? daig pa namin ang nag amazing race pauwi ng Manila with matching running to the airport..kasi naman ang lintek na PAL ang nakalagay na ETD e 5:40 PM, siyempre since na early check-in kami..5PM na kami pumunta ng airport..aba e pag dating namin dun inaanawns na last call for the passengers bound for Manila...hanubayun! e di run kami like crazy kasi literali maiiwan na kami ng eroplano. achuli, pagpasok ni Y sa pinto ng eroplano, tinanggal na yung hagdanan. hay, hindi ako talaga pwede sumali sa amazing race..i hate running..

The Zamboanga Adventure 2

the airplane

since traveling alone ako, hindi ko nasabi na ayoko ng malapit sa likod ng eroplano (kasi di ko role mag check in) kaya hayun, seat 26 C ako..2 seats away from the pinto at the back of the plane..at malapit sa cr..pweh.

buti na lang aisle seat..masaya na sana ako kasi bakante ang upuan sa gitna..i celebrated too soon..puno ang eroplano at sa kinasamang palad, ang katabi ko e mukang nag intay ng flight sa agogo banana kasi amoy alkohol ito..di pa nga nakaka take off ang eroplano, humihilik na..hay life.

the arrival
achuli, hindi ito ang first time ko sa zamboanga..kaya lang disappointed ako pag baba ko ng eroplano..wala man lang red carpet at banda to welcome me..hay..

the make-up scene
since ang aking friendship e asawa ng kapatid ng groom, kailangan bongga sya sa presentation lalo na sa pictorial..so, alas 9 pa lang e me kumakatok nang bading sa aming hotel room para sya ay ayusan..hmm, before sya umpisahan i make over, napansin ko lang na nagsubo muna ito ng juicy fruit gum..bakit kaya?ganun ba ang ritual sa mga malayung probinsya??
at since hindi naman masyado prepared si friendship for the wedding, ang nadala lang nya from manila e ang kanyang clarins make-up set at hair iron..naiwan nya ang ever trusted mous or gel..but then, wag daw mag worry sabi ni bading..me aqua net sya!! hay..me stock pa pala ng ganun sa zamboanga!! i swear, lumaki ang butas ng ng ozone layer by 3 km radius nung araw na iyun.


the wedding scene

di ba nga ang dahilan ng pagpunta ko sa zamboanga ay para umattend ng wedding kung saan ang aking role e magbasa ng prayers of the faithful..ewan ko nga ba kung bakit me role pa ako noh, wala naman talent fi.

so, ang kasal ay scheduled for 2PM..wag nyo itanung why da time..its written in the fung shui, buti na lang malapit lang ang simbahan from the hotel where I was billeted. dun lang talaga ako nakakita ng simbahan na ang security guards e naka fatigue..apparently, army sila at hindi simpleng blue guards..buti na lang din, aircon ang simbahan kasi napaka init..achuli, pag balik ko ng manila, umitim ako..

okay naman sana ang ceremony..mejo disappointed lang ako kasi di ako kasama na pinalakad sa aisle..sayang ang gown ko by anne klein..

hindi naman ako nag bakel sa pag basa..kaso, nung kumanta na ang rented choir..hirap ako magpigil ng tawa..e kasi ba naman ang kanta ni martin nievera ay naging "flowers for you on dis labli evening......you are da one, da onli one dat i desire....each day wid yu becoms a valen-tine" "valen-tine" pre, yu put da em pha sis on da wrong sy la bol.

the pre-reception preparation
since ang reception is at 7PM pa, retreat to the hotel room kami ni friendship..nakatulog nga ako at nang magising e 5PM na. e kailangan ko pa magpalit ng gown kasi pinawisan na yung una..si friendship din nag palit ng gown, yung mas maganda at bongga..kaso wala na ang bading na mag reretouch sa kanyang mek ap..at sabi ko rin na i straight na lang ang hair nya kasi halos lahat ng gel sa wedding e naka dyesebel look..kaya, at 5:30 Pm, nadiscover ko ang aking talent for hair and make up..kaya ko naman pala mag straight ng hair, basta mainit ang pamplantsa.


the reception
akala ko mag i istart on time ang lafangan..apparently, universsal rule ang late magpakain ng guests..wala man lang chips to munch on...puro mani..mani..at mani..e kaso inuubo ako noh kaya di ako pwede kumain ng mani..kawawa naman me, ang huling kain ko e nung 11:30 AM, ng isang hamburger na lasang gawa sa longganisa..
grabe ang ballroom..na accomodate nya ang600 guests, nirerepresent ata ng mga guests ang every barangay e..10 ang litson..at 6 ang buffet table..iba pa dun ang mga special table for the special guests (ahem..)..ilang poltrihan at bakahan kaya ang nagsara for that celebration..

syempre, di mawawala ang banda..na hindi ko alam kung ano ang gamit na instrumento kasi tunog busina ng jeep..

at bakit ba kailangan mag table hopping ang bride and groom? san ba nanggaling ang pa uso na ito?

last guest standing
nangyari na ba sa iyo na ikaw na lang ang maiwan sa venue ng reception??yung tipong nag uwian na lahat at ang naiwan na lang ay ang mga janitors and janitess na nagliligpit ng kalat..yung tipong nauna pa nakaligpit at nakauwi ang waiters sa reception??
ako oo..by some twist of fate..naiwan kami without a ride to go back sa hotel...alangan naman mag tricycle kami (note: walang taxi sa zamboanga!!) e naka gown kami di ba?? naiwan naman kami ng bridal car at siguro naman kalabisan na makisakay kami dun..e yung nga lang mga regalo di pa magkasya dun..buti na lang bayad na ang reception..kung hindi baka naghuhugas pa rin kami ng pinggan hanggang nagyon

The Zamboanga Adventure Series

the pre-departure adventure

so dahil 5AM ang flight ko, 2am pa lang ay nagising na ako at inunahan ko gumising ang alarm clock ko sa takot na maiwan ako ng eroplano..ayun, pagdating ko dun, hindi pa nag uumpisa ang boarding..the night before e pinul charge ko ang aking ipod video para di ako ma bore sa paghihintay...first time ko pa naman to travel alone....kaya after ko makuha ang aking boarding pass, e nag settle ako sa isang upuan na malapit sa boarding gate .me katabi ako gel..since alone nga ako, smile-smile lang me at the people around me..si gel akala siguro ms. congeniality ako, nakipag usap at tinanong kong san ako pupunta...heloo, slow ito..di ba malapit kami sa boarding gate na nakalagay zamboanga?? e since di naman ako pwede mag taray..sabi ko sa "zamboanga"..tapos nun tinanung nya kung tausug ako..wat??muka ba akong minority? muka akong minor yes..minority.hmmm, ndi ata...tapos ask nya kung ano gagawin ko sa zamboanga..sabi ko aatend ako ng kasal...ang sagot nya..me kinakasal pala sa zamboanga..hay!! san yungib ito nakatira??

kaya inilabas ko na ang aking ipo at na nuod ng video ng concert ng aking alternate diva na si celine dion.
after a few moments, yung gel na katabi ko e nag lean towads me..akala ko me sasabihin, yun pala ito, "pwede makinuod?" e di sige, nuod..nilayo ko sa akin ang ipod para makita naman nya ang performance ni celine..a few moments lang e.."pwede pahiram ng earphone?pramis di ko ilalagay sa tenga ko kasi malakas naman yung tunog." so kung ikaw ang nasa kalagayan ko..ano ang gagawin mo? at that moment iniisip ko kung san ko nilagay ang alcohol ko...putcha..wala nga pala ako dala kasi bawal ang liquids sa airport!!! sino bang kuni-kuni ang nag utos na bawal magdala ng alcohol sa mga hand carry??

eniwey, nung french song na ang kinakanta ni celine, e di na nya natagalan kaya lumayo na sya sa akin..but not after asking "ano cellphone mo?"

ang sagot ko.."motorola" ....bigay ko ba number ko?? e kung makidap ako sa zamboanga?

Preparing for Zambo

Nag SL ako today, kasi naman naguumpisa na naman ako tumahol..

e hindi pwede ako maratay kasi rarampa ako sa Zamboanga City bukas to attend a kasal ng kapatid ng asawa ng kaibigan ko..(connect the dots, kaya nyo yan) ewan ko ba naman, ginawa pa ako reader kasi sa kanilang kasal..di ko tuloy alam which gown ang aking dadalhin..ang motif kasi e champagne pink..wala naman ako time to have a new one done by inno, si rajo naman, masyado busy ang kuya ko at lahat na lang ng retailing gig e pinasok, including pagdedesign ng cake ng red ribbon..hay, kaya, i think i will just have to pack my old dress by armani, pero dadalhin ko rin yung burberry ko if ever, baka pawisan ako e. ang aga pa naman ng flight..5Am, e tulog pa ang ulirat ko nun..gud luk na lang sa kin kung di ako maiwan bukas ng eroplano.

Shangri-La, West Avenue

Welcome to China!!




ay, hindi pala..ito ay adventure sa peking duck experience...

Minsan na aya ako na mag give -in sa craving ni X for Peking Duck..

according to her, Shangri-la, yung restaurant na malapit sa kanto ng west avenue at quezon avenue, offers half peking duck for P850.00, cooked in three ways..




kaya eto ang three ways

1) the usual balat, binalot sa chinese pancake


2) minced meat wrapped in lettuce

and

3) salt n pepper duck bones. Sulit!


kaya lang..kailangan namin ng side dishes..nakakaumay naman kung puro duck lang..

kaya umorder kami ng

4) assorted cold cuts

5) birthday noodles kahit walang me bertdey


6) lohan chay

7) yang chow

buti na lang, refillable ito:




needless to say..hindi lang 8.50 ang bill namin..

Bye Phil

Booted out na ang isa sa mga rason ko sa panunuod ng Celebrity Duets2...(paki click lang po ng image to enlarge nang makita ang kagwapuhan ni fafa)

kasalanan ko ba na di ako nakapag text brigade for him? kasi naman busy ako nung mga panahon na iyon..

At least, sure naman ako na mananalo si BF.

One Sunday in Makati

Nuong isang Linggo, yes isang Sunday, ako ay kinailagang pumunta sa Makati para kumuha ng labada from boss no. 2..kung sa iba e araw ng pangilin ang Linggo..ako hindi..kasi dapat daw e napatuyo ko na ang labada nuong Sabado before..tama ba ito? parang me time warp si boss no.2..



eniwey, on the way sa kanyang tore..picture -picture ako ng hindi busy na ayala avenue...parang ghost town ang makati pag linggo..dagdag mo pa na nagbabadya ang ulan..





napaka sipag ko talaga..from malabon to makati, on a sunday with matching rain..kelan kaya ako bibigyan ng medalya?

Cyma, Shangri-la Edsa

Birthday ng aking kaibigan na si X nuong Sabado..since it will be the start of her life..di ba life begins at 40? pinili nya na i ispend ang kanyang day in luxury by checkin-in dito




nilibre na lang nya ako ng lunch sa CYma..where we ordered these.. hindi naman kami masyado gutom that time...

Spinach & Artichoke dip

Angel hair pasta with baby clams

Mousaka

roka salad (winner ito, ever lalo na wid walnuts)

Baby Squid..ordinary..kung wala yung sauce nito..forgetable sya

roated lamb..matigas ito..supposedly e best seller..

ang bagal ng service talaga dito...yung appetizer namin na salad e naging main dish na, at ang dessert namin ito.

ito ang umaapoy na keso sa kanilang menu..di naman ito kasarapan..me gimik pa nga ang resto na nagsisigawang waiter while serving the dish


tapos proceed kami sa kanilang suite

maganda ang view, kitang kita ang mga naliligo sa swiming pool..

tapos nung bandang gabi na at kailangan na mag hapunan..eto ang hapunan namin


san ka naman nakakita na naka deluxe suite, pero binalot ang hapunan? in furness, masyado pa kami busog at dat time sa dami ng kinain namin nung lunch..


buti na lang, me libre kamin cake kasi berdey nga nung magbabayad..

sarap....

di pa sana ako aalis..kaso si Y, yung asawa ni X, nagsalang na ng DVD ni kenny g..ayoko naman mag stay for the performance..kaya 7PM pa lang, nag gud bye na ako..

La Boheme, Manila

>Nag give up ako ng isang sabado from my regular programming to make way for this supposed opera set in modern day Manila..

ang masasabi ko lang..

buti na lang at mura lang ang tiket ko..
..i felt being in a high school recital..si ana feleo lang ang powerful ang voice worthy to be called an opera singer..yung mga lead performers, i think, kulang pa sa ensayo..nung nag umpisa sa Act1, hindi marinig ang boses nila..ang i think its not because way up high ako sa crowd..kasi ang voice ni ana feleo ay nagreververate papunta sa akin..

...it was set in modern day manila..with the performers singing the original italian aria..hello..ano ito? siguro nga hindi ako kalevel ng mga artsy set..dahil this did not work for me..san ka naman nakakita ng kumakanta ng opera in italian na me background ng yero at oversized chicken wire? complete with balut vendor and dirty ice cream cart??? hello.. kung ito ay supposed to be set in Manila, baket nangaka scarf ang songers?? i think, ploy lang ito para makapagtipid sa set..kaya nung curtain call na, si ana feleo lang pinalakpakan ko..at si helen qua, yung conductor..kasi during the entire run, pinikit ko ang ang mata ko at nakinig sa music..kasi natatalo ng musika ang boses ng mga itesh

sabi nga ng aking humanidades 2 teacher..nice try.palpak nga lang.

The Burger Series 2

Burger King


Ni revisit ko ang burger king for the burger series adventure..although fast fud ito. .hindi na karamihan ang kanyang branches..saka nahalina ako sa mga picutres nila along the kalsada advertising the stacks of burger..

pagpasok namin sa branch along e.rodriquez, akala ko internet cafe ang napasok namin kasi every table e me nakalagay na laptop..na out of place nga ako kasi wala ako dala..

eto ang order namin:







ito sya on the inside:



so ang verdict

taste: hahanapin mo ang lasa ng burger sa sobrang nipis na nya..kaya pala "stack your burger" ang drama nila sa ads..kailangan madami ka bilin para malasahan ang karne

Presentation: sobra sa dami ng pickles at onion rings..pampakapal

price: mahal ito for what they are offering..

at saka wala sila fork and knife so that i cud eat my burger in a sosyal way..kaya, wiz na ako babalik dito.

Navotas, Fish Port

Palagi na lang ako natatanong kung malapit ang tirahan ko sa bagsakan ng isda..Navotas FishPort po iyon..ako po e taga Malabon..magkaibang bayan po iyun..magkaiba ng mayor at ang Malabon po e isang lungsod (kahit na dalawa lang ang main road)..

eniwey, mtagal ko na pi no project na kunan ng mga litrato ang mga bangkang naghuhuli at umuubos ng supply ng isda sa dagat at naghahatid nito sa fishport..kaya..one day habang medyo maulan, at walang gaano tao sa tulay e naglakad ako at kumuha ng mga litrato...ang hirap lang kasi ang lakas ng hangin..feeling ko tatangayin ako..(naks..manipis?)
















Habang kumukuha ako ng pictures na ito e nagumpisa na ring magdatingan ang mga batang palaboy at ask nila kung ano ginagawa ko..at nag oofer na sila na mag pose for me..muka ba akong turista? o film maker?

St. Therese Feast Day

Since di neclare na piyseta opisyal ang October 1 to celebrate the feast of ramadan, napagkasunduan namin ng friend ko from opus dei (yes, may mga connect ako from the elite echelons of the religious sector) na pumunta sa celebration ng feast day ni st. therese of the child jesus sa carmelite chapel sa may gilmore, malapit sa bilihan ng mga computer. kung di aware ang pupunta rito, malamang malampasan kasi surrounded ito by a concrete wall na walang character..sabi ng aking friend na si s, after the 6PM mass there will be a showering of rose petals ...since hindi ko naman ma eexperience ang ma showeran ng bigas..the rose petals will do. sa adventure na ito ay kasama ko ang mga friendship na si z at g, samantalang si s at kasama ang friends nyang si e at j, na friends ko rin.

according to the grapevine, kailangan maaga ako pumunta kasi nagkakaubusan daw ng parking at maraming tao talaga ang pumumunta dito, lalo na at me buffet offering after the mass for the madlang pipol sponsored by no other than tito danding (cojuangco)... kaya 5PM pa lang e nagpapark na ako sa labas ng kalsada papuntang greenhills.

true enough, madami na nga tao sa loob, buti na lang andun na si s with e at nakapag reserve na ng precious seats..kaso..yung seat na pwede pa kami umupo ay may naka upo nang peasant mother at peasant child..hay..repeat performance ba ito ng aking blog entry nuong isang linggo??eniwey..s offered na mag seat na lang ako with them since kailangan ng mag rereserve ng seat for j na nawawala pa sa SM sta. mesa...sina z at g e nalipat sa upuan na malapit sa bentilador.

madaling napuno ang chapel, with all the donyas and don of new manila..including their respective yayas..tapos, before the mass may dress rehersal for the communion pila..yung mga nasa likod daw ang unang pipila for the communion..thankful ako kasi although sa last row kami nakaupo, me linya ng monoblock chairs sa likod namin ng mga sisters kaya sila una..ang laking pressure kasi nakakatakot si general na nag uutos kung kailang tatayo para sa communion. sabi nga ni e, buti na lang daw di sya nakapagkumpisal..di daw sya kasali sa pressure ng falling in line later on.

since malapit na mag 6PM, at wala na nga upuan, madami, as in madami, ang nag aatempt na umupo sa seat na inireserve namin para kay j..may bata, matanda, donya,don..kaso si s ayaw talaga bitawan ang seat space..dadating na daw si j..

maya-maya nag text si j.."i am here at the center pew, tapos na ang rosario at agelus.asan kayo? i'm wearing blue shirt"...nye..anu ito eyeball?? wala naman center pew ang chapel..sabi na nga ba maliligaw ang batang ito..apparently sa Mt. Carmel sya hinatid ng taxi..so advise namin sya to take a cab to gilmore...awa ng jus, nag umpisa na ang parada ng mga pari, wala pa sya..

....maganda ang mass..very serene at peaceful..ang music e provided by an all male jesuit choir..at ang mass ay officiated by the papal nuncio himself..ang daming imported na pari..papapicture sana ako kasi the papal nuncio is the closest thing to the pope na pwede ko mareach kaso ang daming tao..

....nung offertory na..nagkadilema ako kasi wala sa akin ang wallet ko (chos!) kaya wala ako pang offer..tapos nakita ko yung donya across me na nagbigay lang ng 20 pesos sa basket..aba, e di ok lang pala na ganun din ibigay ko..e yun nga ubod na ng yaman..tadtad ng alahas at with matching yaya in tow, 20 pesos lang ang bigay..e di lalo naman ako na isang simpleng mayaman lang?(ahem.)....at saka ang yaya nya ang katabi nung peasant mother and child mentioned kanina..sus, e during the whole mass, nakatakip ng panyo ang ilong..o di ba..ang langaw nga naman..kaya, hindi na ako masyado guilty for my earlier post..

..nung matapos na ang mass, meron na naman instruction kung paano pwede lumapit sa altar at ang systema sa pag bibigay ng bulaklak..apparently wala na shower of petals, give na lang nila ang flowers directly to the pipol..inuna nila ang mga taong asa labas ng simbahan at mga nakatayo..obviously ito ang mga nahuli sa celebration..binigyan nila ng meaning ang biblical saying na those who are last will be first...at dito na lang din dumating si j na naglakad pala mula sa Mt. carmel..me nagsabi daw kasi sa kanya na pwede lakarin ang layo..actuali, pwede naman kasi isang station lang naman ng LRT ang layu nun e..at isang tricyle ride..
...nung turn na namin, i was given ng white rose..uyy..mukang matutupad ang hiniling ko a..kasi sabi ko ang puting rosas ay magiing simbolo ng pagtupad ng aking panaangin..sa tropa namin, ako lang at si s ang nabigyan ng puting bulaklak..so ngayon, ang drama ko na lang ay maghintay..at maghintay... at maghintay..

Ako ay ghost

Malayo pa ang all soul's day..pero na confirm ko na na ako ay dapat nag cecelebrate nito..

may nag tanong sa akin .."gusto mo maging ghost writer ko?"

ngayon lang bumulaga sa aking consciousness na ito nga ako..sa dinamidami ng mga labada ko..ito nga ang definition ng buhay ko..

siguro kailangan ko tanggapin ito..come to think of it..iyon naman talaga ako..hindi ako sub-contractor , hindi ako researcher..lalong hindi ako reporter...ako ay isang ghost writer...

ngayon, depende kung tatanggapin ko ang bagong hamon na ito..paano ba magsulat ng tagalog romance?? at paano ba mag celebrate sa November 2?

Pepper Lunch, Rockwell

Matagal na ako na sasabihan na itry ang PepperLunch sa Rockwell. Nung unang attemp namin na kumain dito, pagkahaba ng pila..gutom na ako kaya wiz ko pinagtiyagaan mag intay..

pagkatapos nun, ang mga plano naman na kumain dito e palaging di natutuloy dahil ang usapan na lunch e palaging na rereset to dinner..e baka di na open ito kung gabi..kasi PepperLunch ang pangalan..ndi naman PepperDinner e..

so recently, I found a sponsor..(syempre..kailangan me sponsor lagi, sa hirap ng buhay ngayon kailangan maabilidad..buti na lang marunong ako mangalakal ng laman) eniwey..so eto mga naorder namin...

eto yung burger and steak tsubalu no.11

salmon and chicken eklay, no.12

ang reaksyon ko lang: bakit ang daming pumipila dinesch??

unang una-mahal sya..(sabi ni sponsor..pay for freshness) true naman, fresh ang ingredients..hindi naman malansa ang manok at salmon..ang toge e yung imported (ata) at hindi mukang local munggo na binabad sa tubig..feeling ko yung binayad ko sa aking order, sweldo na ng dalawang crew

pangalawa: wiz naman sya super dupper to the max masarap..(siguro na up lang ang aking expectations dahil nga recommended ito) para lang sya ordinary Japanese restorant fud turned main stream...actuali isang kulo lang ang lamang nito sa UCC..kung wala itong special sauces na nasa table..wiz ito lasa...

pangatlo: at bakit ako pa ang magtutuloy ng pagluluto nito? sa mahal ng bayad dito, utusan pa ba ako mag gisa? e kung pwede nga lang yung bayad dito kasama na parking e.. at apurahin ba ako??




pangapat: since ang gimik ng restaurant na ito ay finis da cooking at your table, may mga patented sizling plate sila kaya daig pa ang may fog machine sa loob ng restaurant.. buti na lang maaga pa nung pumasok kami kaya wala pa customers ergo wala pa gaano usok..but just the same, nag amoy ulam pa rin ako pag labas..buti na lang wala ako date pagkatapos, kung hindi nakakahiya..amoy sibuyas ako after...eto pa naman ang hate ko sa mga restaurant, yung paglabas mo e alam ng madlang pipol kung ano ang inorder mo




disappointed kami dito..ito lang ang restaurant na habang kumakain kami e pinaguusapan na namin kung paano namin pabababain ang aming kinain para pwede na kami kumain ulit sa iba..sana nag Myron's na lang kami..for the same price, hindi naman ako inutusan mag gisa at my table..